.jpg "بستن بیضه های سربازان به درخت برای آموزش + (عکس)")
تماس با ما
تماس با ما
ضرورت توجه به تحصیل افغان ها در ایران و مشکلات پیش رو
«هیچ کودک افغانستانی، حتی مهاجرینی که به صورت غیرقانونی و بی‌مدرک در ایران حضور دارند، نباید از تحصیل بازبمانند و همه آنها باید در مدارس ایرانی ثبت‌نام شوند» .
اشاره: روزنامۀ کیهان گزارشی در مورد تحصیل افغانستانی ها در ایران منتشر کرده است که متن آن مجدداً از این وبسایت باز نشر می گردد.
امکانات تحصیلی، تقویت علقه مشترک
«هیچ کودک افغانستانی، حتی مهاجرینی که به صورت غیرقانونی و بی‌مدرک در ایران حضور دارند، نباید از تحصیل بازبمانند و همه آنها باید در مدارس ایرانی ثبت‌نام شوند» این بخشی از بیانات رهبر انقلاب اسلامی در خصوص تحصیل مهاجران افغان مقیم در کشور ایران است. جایی که ایشان با قاطعیت دستوری مبنی بر لزوم تحصیل افغان‌های مقیم ایران صادر می‌کنند. افغان‌هایی که تحصیل آنها در ایران از یک سو به واسطه تعدادشان هزینه‌بردار خواهد بود و از سوی دیگر به واسطه نقاط مشترکشان با ایران زمینه‌ساز اقتدار هرچه بیشتر این کشور در منطقه و نفوذ معنوی در کشور همسایه افغانستان خواهد شد.
دستور صریح و آشکار رهبر معظم انقلاب اسلامی مبنی بر لزوم فراهم آمدن شرایط مساعد دربرای تحصیل مهاجران افغان در ایران دغدغه‌ای شد برای ما تا جوانب مختلف دستور رهبر انقلاب و فرایند اجرای این موضوع را بررسی کنیم.
ایران و افغانستان از دیرباز به واسطه داشتن نقاط اشتراک فراوان همواره از یک جایگاه با اهمیت متقابل برای یکدیگر برخوردار بوده‌اند. داشتن مرزهای خاکی مشترک، داشتن زبان مشترک و البته داشتن دغدغه‌های مشترک همچون مسائل امنیتی و یا مشکلاتی همچون قاچاق مواد مخدر تنها بخشی از موضوعاتی است که برای رسیدن به موفقیت نیازمند همکاری دو جانبه میان ایران و افغانستان است.
تقریبا بعید است که در خیابان‌های شهرهای ایران مهاجرین افغانی دیده نشوند. شاید کودتای کمونیستی، طالبان، آمریکا و صدها و بلکه هزاران کلمه دیگر موجود باشند که هر کدام می‌توانند برای افغانها تداعی گر ناامنی باشند و در این میان جمهوری اسلامی ایران به واسطه نقاط اشتراک مذکور و البته همسایه بودن با افغانستان تبدیل به اصلی‌ترین مقصد افغانها شد تا دیگر دیدن افغانها در خیابان‌های ایران نه تنها برای ایرانی ها امری غیرعادی نباشد بلکه حضور این عزیزان به بخشی پذیرفته شده در جامعه ایرانی تبدیل شود. مهاجران افغانی که شاید دیگر در تصور اکثریت مردم کشور ایران بیگانه به شمار نمی‌روند و مردم، آنها رابه عنوان بخشی از جامعه خود پذیرفته اند.
این برادران و خواهران پرتلاش چه در صورتی که بخواهند در ایران ماندگار شوند و یا حتی در صورتی که تصمیم به بازگشت به افغانستان را بگیرند در زمان حضورشان دارای حقوقی هستند که فارغ از نگاه متعصبانه به ایران، مردم شریف و مهمان نواز ایران در طول مدت حضور افغانها به خوبی پذیرای این عزیزان بوده اند.
اما در این میان تقریبا می‌توان گفت نه تنها در ایران بلکه شاید اگر هر کشور دیگری با چنین حجمی از مهاجران مواجه می‌شد در همکاری با این مهاجران به مشکلاتی نیز برمی خورد و ایران نیز در طول مدت حضور افغانها از این قاعده مستثنی نبوده است و گاهی مشکلاتی برای مهاجران شریف افغان در ایران پیش آمده است. یکی از این مشکلات زمینه‌های تحصیلی افغانها بوده است که شاهد بوده ایم برخی از عزیزان افغان بیشتر و برخی کمتر با این مشکل در ایران مواجه بوده اند.
تحصیل بیش از 380 هزار افغان در ایران
برای روشن‌تر شدن موضوع نگاهی به آمار محصلان افغان موجود در ایران می‌کنیم. این روزها 340 هزار دانش آموز، 30 هزار طلبه و 14 هزار دانشجوی افغان در ایران مشغول به تحصیل هستند که هر از چندگاهی خبرهایی مبنی بر وجود مشکلاتی برای آنها به گوش می‌رسد.
تحصیل کردگان دیروز ایران، مقامات امروز افغانستان
البته صرفا نباید از جنبه منفی و وجود مشکلات به این موضوع نگاه کرد چرا که بسیاری از محصلان افغان در کشورمان نیز پس‌از بازگشت به کشورشان به جایگاه‌های بالایی در افغانستان رسیده‌اند و همین بس که این روزها معاون دوم رئیس جمهور افغانستان و تعدادی از وزرای افغانستان تحصیل کرده حوزه علمیه قم و یا دیگر مراکز تحصیلی ایران هستند.
صادق کوشکی کارشناس مسائل خاورمیانه در این خصوص به گزارشگر کیهان می‌گوید: «اگر توجه کنیم غیراز ایران تنها کشوری که خط رسمی آن فارسی است کشور افغانستان است و زبان بیش از نیمی از مردم این کشور فارسی است. به همین دلیل نیز افغانستان مهم‌ترین حوزه نفوذ زبان و ادبیات فارسی است و ما باید در جهت توسعه زبان فارسی، این کشور را مورد توجه خود قرار دهیم.»
تحصیل،بستر نفوذ فرهنگی در افغانستان
وی تصریح می‌کند: در حالی که بسیاری از کشورهای دنیا برای توسعه رسم الخط خود هزینه‌های زیادی را انجام می‌دهند و آن را بستر نفوذ فرهنگی و سیاسی خود می‌دانند در داخل کشور ما این بستر به خودی خود فراهم است. به طور مثال کشور ترکیه با هزینه‌های زیاد در افغانستان مجتمع‌های آموزشی ایجاد کرده است و کودکان افغانستانی را بورس می‌کند تا آنها پس‌از تحصیل به سربازان ترکیه در افغانستان تبدیل شوند و آینده سیاسی افغانستان به سوی ترکیه میل پیدا کند.»
کوشکی در ادامه می‌گوید: «ما باید ببینیم در خصوص تحصیل افغانها در کشورمان چه کوتاهی‌هایی داشته ایم و با جبران این کوتاهی‌ها به طور جدی برای تحصیل افغانها در کشورمان سرمایه گذاری کنیم .»
عضو هیئت علمی دانشگاه خواجه نصیر مطرح می‌کند: جمهوری اسلامی در طول 36 سال گذشته بدون هیچ چشمداشتی به واسطه وظایف شرعی و انسانی خود از هیچ کمکی به افغانستان دریغ نکرده است و فضای غالب کشور ما به گونه‌ای بوده است که افغانها از همان امکاناتی که مردم ما از آن برخوردار بوده‌اند بهره‌مند شده‌اند و بهتر است نواقص موجود در راه تحصیل آنها نیز برطرف شود.
وی می‌افزاید: «ما در گذشته نیز شاهد بوده ایم که افغانها به راحتی در کشورمان به تحصیل پرداخته‌اند اما مدتی در این موضوع وقفه ایجاد شد اما اگر مجددا تحصیل این افراد بدون مشکل در کشورمان صورت گیرد اکرام ما به افغانها به نهایت خود می‌رسد.»
این کارشناس مسائل منطقه بیان می‌کند: «بدون تردید اگر هر کشور دیگر نیز جای ایران بود از این فرصت برای نفوذ فکری و فرهنگی استفاده می‌کرد. ما نباید از این فرصت طلایی بگذریم و باید تلاش کنیم تا هویت مشترک ایران و افغانستان ادامه یابد»
پس از شنیدن صحبت‌های کوشکی برای بررسی مجددا موضوع این بار با یکی از مسئولان مرتبط با موضوع،تماس می‌گیرم.
حجت‌الله درویش پور عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در این خصوص به ما می‌گوید: «به طور طبیعی وقتی که به صورت قانونی یا غیرقانونی ما مهاجرت افغانها را می‌پذیریم باید حقوقی را که برای اتباع سایر کشورها متصور شده است برای آنها فراهم کنیم.»
وی می‌افزاید: «همان‌طورکه برخی از هموطنان ما به کشورهای دیگر رفته و در آن کشورها می‌مانند ممکن است تعدادی از این افغان‌های مهاجر در کشورمان نیز برای ادامه زندگی در کشورمان بمانند و بهتر است این افراد به عنوان افرادی تحصیلکرده در کشورمان ماندگار شوند.»
تحصیل سدی در برابر تهدیدات مشترک
درویش پور در ادامه می‌گوید: مشکلات و معضلات بسیاری در افغانستان وجود دارد که اگر ما بتوانیم زمینه‌های باسواد شدن و آموزش افغانها را فراهم کنیم می‌تواند کمک شایانی به حل مشکلات درونی افغانستان کند. البته این موضوع در روابط و منافع متقابلی که میان ما و افغانستان وجود دارد نیز موثر خواهد بود. تهدیدات مشترک بسیاری نیز برای هر دو کشور وجود دارد که وجود افراد تحصیلکرده در هر دو طرف می‌تواند نقش موثری در کاهش این تهدیدات داشته باشد.
نماینده مردم ایذه و باغملک در مجلس شورای اسلامی بیان می‌کند: «از یک سو وظیفه اسلامی ما در قالب دیدگاه اسلامی و از طرفی دیگر دیدگاه ما در حمایت از مستضعفین باعث می‌شود تا تحصیل افغانها برای ما اهمیت بیشتری پیدا کند. ضمن اینکه تحصیل افغانها در کشورمان باعث آشنایی بیشتر آنها با فرهنگ ما نیز می‌شود.»
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس تصریح می‌کند: «افغان‌هایی که به صورت قانونی به کشور ما آمده‌اند در حال حاضر برای تحصیل در آموزش و پرورش ما مشکل خاصی ندارند و در بحث دانشگاه‌ها نیز اگر مشکلاتی وجود داشته باشد باید شناسایی و در خصوص حل آنها تصمیم گیری شود. قطعا وزارت علوم و سایر نهادهای ذی ربط در این خصوص نیز اقدامات لازمه را انجام خواهند داد.»
همکاری مشترک لازمه تسهیل آموزش افغانها
درویش‌پور خاطرنشان می‌کند: «باید در مسیر تسهیل بحث آموزش افغان‌های مقیم کشورمان سفارت افغانستان در تهران نیز با وزارت علوم و کمیسیون آموزش و تحقیقات تعامل داشته باشد و مشکلات موجود را با این دستگاه‌ها مطرح کند تا راه حل‌های مورد نیاز در این خصوص اتخاذ شود.»
تحصيل افغان ها، تسهيل ارتباطات
«...إِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ...»
اين كلمات بخشي از كلام خداوند در سوره انفال است. خداوند در اين بخش از آيه72 سوره انفال مي فرمايد: «اگر گروهي(مومنان مهاجر) به خاطر حفظ دين و آئين شان از شما ياري طلب كنند، بر شما لازم است كه به ياري آنان بشتابيد» در سال هاي اخير با مهاجرت افغان ها به كشورمان چنين اتفاقي براي كشور ما روي داده و به نظر مي رسد مردم و مسئولان توانسته اند در اين آزمون به توفيقات حداكثري دست يابند. البته در اين بين همچنان برخي مشكلات همچون مسائل مربوط به تحصيلات افغان هاي مقيم ايران باقي است.
تحصيل افغان هاي مهاجر ايران بحثي است كه بي گمان نمي توان آن را در خطوط يك گزارش خلاصه كرد و تاكيد رهبر معظم انقلاب بر اين موضوع نيز نشان از اهميت اين موضوع دارد. در این قسمت به بررسي وضعيت تحصيلي مهاجران افغان مقيم ايران و البته تاثيرات ناشي از تحصيل يا عدم تحصيل اين عزيزان خواهيم پرداخت.
حضور گاه و بي گاه آمريكا در منطقه، تجهيز كشورهاي خوابيده بر روي نفت عربي از سوي غرب با جديدترين تجهيزات و تشكيل گروهك هاي تروريستي در منطقه در تاريخ انقلاب بارها و بارها روي داده است اما ايران با ثبات خود و افزودن بر توان دفاعي خود روز به روز مقتدر تر از گذشته در منطقه روي پاي خود ايستاده است. اما بي گمان در كنار توانايي هاي داخلي دوستي با كشورهاي همسايه به خصوص با كشوري همچون افغانستان كه داراي خصوصيات قابل اهميتي براي ما است براي جمهوري اسلامي داراي ارزش و البته در نقش ما در منطقه تاثيرگذار است.
براي روشن تر شدن اين موضوع و البته نقش تحصيلات مهاجران افغان در روابط دو كشور با محمد حسن قديري ابيانه تماس مي گيرم. اين كارشناس مسائل منطقه در گفت و گو با گزارشگر كيهان در اين خصوص مي گويد: هر چند مي توان حضور بخشي از افغان ها را به نوعي تهديد براي اشتغال كشورمان دانست و اين موضوع مشكلاتي را ايجاد مي كند اما فرزندان اين افراد چه به صورت قانوني و چه به صورت غيرقانوني در كشورمان براي ما يك فرصت محسوب مي شود. افرادي كه در ايران متولد مي شوند و يا به همراه خانواده هايشان به ايران مي آيند در صورتي كه باسواد شوند و به درجات بالاي علمي برسند در بازگشت به كشورشان به عنوان سفيران فرهنگي ايران عمل خواهند كرد و زمينه پيوندهاي هر چه بيشتر ميان دو كشور در عرصه هاي مختلف را ايجاد مي كنند.
رقابت فارسي و پشتو در افغانستان
وي مي افزايد: در حال حاضر رقابتي ميان ايران و پاكستان در عرصه زبان در كشور افغانستان وجود دارد و در حالي كه زبان رسمي مردم افغانستان فارسي [و پشتو] است ولي پاكستاني ها در تلاش هستند تا زبان پشتو را جايگزين زبان فارسي كنند. در اين بين ما نيز بايد تلاش كنيم تا زبان فارسي را در اين كشور تقويت كنيم زيرا فارسي بودن زبان مردم افغانستان مي تواند ارتباط ميان دو كشور را آسان تر كند. طبيعتا اگر افغان هاي مقيم ايران در زمان حضورشان در كشور ما تحصيل كنند اين موضوع زمينه پيروزي زبان فارسي در رقابت با زبان پشتو را فراهم خواهد كرد. حتي ما بايد به تقويت زبان فارسي در كتاب هاي درسي افغان ها نيز كمك كنيم.
قديري ابيانه در ادامه مي گويد: گسترش هرچه بهتر روابط با افغانستان براي منافع و امنيت ملي ما نيز داراي اهميت مي باشد. هم اكنون بسياري از مقامات عالي افغانستان افرادي هستند كه در ايران تحصيلات عالي خود را پشت سر گذاشته اند و داراي شناخت خوبي از ايران هستند. از سويي ديگر بايد احترام و عزت افغان هاي مقيم ايران حفظ شود و از تحقير اين عزيزان خودداري شود تا افغان ها در بازگشت به كشورشان خاطره خوبي از ايران داشته باشند. در اين مسير نبايد جرم برخي از افغان ها در داخل كشورمان را به كل افغان ها نسبت داد زيرا خود ما نيز تمايل نداريم تا جرم برخي از مهاجرين ايراني در كشورهاي ديگر را به كشورمان نسبت دهند.
افغان ها در نقش عناصري سازنده
اين كارشناس مسائل منطقه در ادامه نظرات خود در مورد تحصيل افغانها در كشورمان خاطرنشان مي كند: ما نبايد صرفا جنبه هاي منفي عملكرد و حضور افغان ها در كشورمان را مطرح كنيم زيرا حضور اين افراد در كشورمان جنبه هاي مثبتي نيز دارد كه ما بايد آنها را نيز در نظر بگيريم. افغان ها مردم زحمتكشي هستند كه در سازندگي كشور نقش دارند و ضمن اينكه شاهد حضور افغان هاي شيعه در مقابله با گروه هايي مثل داعش نيز هستيم.
قديري ابيانه خاطرنشان مي كند: ما و افغان ها هر دو مسلمانيم و بايد بدانيم كه اسلام در معرض تهاجم كفر قر ار دارد و زمينه چنين شرايطي اتحاد دو كشور براي تقابل با كفر، نفاق و گروه هاي تكفيري است.
مشكلات آموزشي سدي در برابر همكاري هاي بيشتر
اشاره قديري ابيانه به حوزه زبان و ادبيات فارسي به خوبي ما را به سوي يكي از اصلي ترين نقاط ارتباط ايران و افغانستان سوق مي دهد. فرهنگ را مي توان مهم ترين نقطه اشتراك دو كشور دانست. اشتراكي كه به واسطه زبان به وجود آمده و البته اشتراك ديني دو كشور نيز نقش پررنگي در وابستگي فرهنگي دو كشور داشته است. براي بررسي هرچه بيشتر اين موضوع سراغ نفر اول سفارت افغانستان در حوزه فرهنگ مي روم. محمد افسر رهبين رايزن فرهنگي سفارت افغانستان در تهران .وي در گفت و گو با گزارشگر كيهان در اين خصوص مي گويد: در آغاز اين موضوع بايد از جمهوري اسلامي ايران بابت كمك هايش در اين سه دهه تشكر كرد. بي گمان هر انساني كه از يك كشور به كشوري ديگر نقل مكان مي كند يك سلسله دگرگوني در زندگي اش پيش مي آيد كه مردم مهاجر افغانستان نيز از اين قاعده مستثني نيستند. يكي از مسائل مهم در اين بين مسئله فرهنگ است، مهاجراني كه در ايران بزرگ شده اند و به گونه اي از آشنايي با فرهنگ خود دور مانده اند در ايران احساس بيگانگي نمي كنند.
وي مي افزايد: دليل اين موضوع نيز اين است كه جوانان ما در ايران با علم، دانش و آيين ايران آشنا شده اند و مسائل ديني و آييني خود را در ايران دنبال مي كنند. علت راحتي جوانان ما در ايران وجود وجوه مشترك بسيار در ميان دو كشور است. ده ها نهاد دانشجويي در ايران داريم كه با برپايي نمايشگاه ها و جشنواره هاي مختلف فرهنگي به فعاليت مي پردازند، اما در مسير اين فعاليت ها سدهايي نيز بر سر راه افغان هاي مقيم ايران وجود دارد كه از جمله آنها مي توان به مسئله تحصيلات اشاره كرد.
رهبين در ادامه مي گويد: در خصوص مهاجرين فرهنگي در ايران يك ديد ديگر داريم زيرا معتقديم ما و ايران روزگاري قلمرو و فرهنگ مشتركي داشته ايم و نبايد مشكلات و موانع در مسيرمان قرار بگيرد. به طور مثال ما اميدواريم در خصوص وضعيت تحصيل دانشجويان در ايران انعطاف بيشتري خرج داده شود. اين انعطاف مي تواند در مسائل مادي باشد يا در پيچ و خم هاي ثبت نام دانشجويان، زيرا بسياري از دانشجويان افغان براي ثبت نام در دانشگاه هاي ايران با درخواست مداركي مواجه مي شوند كه آنها را مجبور به سفر به افغانستان مي كند. اين موضوعات چالش هايي است كه مسئولان بايد درباره آنها دقت كنند.
رايزن فرهنگي سفارت افغانستان در تهران بيان مي كند: نهادهاي فرهنگي بسياري داريم كه براي زبان، فرهنگ و ادبيات فارسي كار مي كنند و اميدوار هستيم كه كار اين نهادها تسهيل شود و مسئولان مربوطه با در نظر گرفتن دشواري هاي موجود در اين مسير مشكلات نهادها و دانشجويان را حل كنند.
اين مقام مسئول در سفارت افغانستان با تاكيد بر تلاش براي حل مشكلات تحصيلي افغان ها در ايران در اين خصوص مي گويد: ما در نشست ها و ديدارهايمان با نهادهاي مسئول، مشكلات تحصيلي افغان هاي مقيم ايران را مطرح كرده ايم و در اين بين جمهوري اسلامي نيز بر اصول و مواضع خود تاكيد مي كند و با وجود انعطاف هايي كه مسئولان داشته اند كار به اينجا رسيده است. با توجه به سخنان اخير رهبر انقلاب درباره كودكان افغان در خصوص تحصيل افغان ها در ايران فكر مي كنيم اگر بيشتر بر روي اين مسئله تاكيد شود زمينه هاي بهتري براي كاركرد فرهنگي ميان نسل هاي جديد ايران و افغانستان فراهم مي شود.»
مدارس خود گردان
در هر صورت با وجود مساعدت هاي مسئولان و البته باوجود تاكيد رهبر معظم انقلاب تاكنون برخي مشكلات در زمينه تحصيل افغان هاي مهاجر در ايران وجود داشته است. در بخش قبلی بيان شد كه دو موضوع هزينه تحصيلات و نداشتن مدارك شناسايي عمده ترين مشكلات افغان ها براي تحصيل در ايران است. اما آيا تمامي اين مهاجرين پس از برخورد با اين مشكلات دست از تحصيل بر مي دارند؟
در نگاه نخست شايد چاره اي به جز ترك تحصيل براي اين نفرات به ذهن نيايد اما در سال هاي اخير افغان هاي مقيم ایران كه از تحصيل در مدارس ايران بازمانده اند اقدام به تاسيس مدارس خودگردان كرده اند. براي آشنايي با وضعيت اين گونه مدارس با ظهوري حسيني هم صحبت مي شوم. سيد وحيد ظهوري حسيني عضو موسس بنياد علمي فرهنگي كوثر افغانستان در اين خصوص مي گويد: عملكرد مدارس خودگردان به گونه اي است كه مي توان گفت ياد نگرفتن و تحصيل نكردن بهتر از تحصيل كردن در اين گونه مدارس است زيرا در فضاي اين مدارس زمينه براي دست يابي برخي به اهداف جناحي و ساير سوء استفاده ها نيز فراهم است.
وي در بخش ديگري از صحبت هايش خاطرنشان مي كند: «تحصيل افغان ها در ايران مي تواند زمينه حل بسياري از مشكلات امنيتي و اقتصادي افغانستان را فراهم كند. اين روزها آفت ها و آسيب هاي اجتماعي بسياري بر دوش مردم افغانستان است كه البته بيشتر اين آسيب ها همچون توليد ترياك در افغانستان در اثر مشكلات مادي صورت مي گيرد كه در اين مسير تحصيلات مي تواند عاملي بازدارنده در اين دسته از مشكلات باشد.»
محمد ضيا بديعي يك مهاجر افغاني 55 ساله است. بديعي 15 سالي مي شود كه ساكن ايران شده است و در مجموعه هاي فرهنگي و انجمن هاي اسلامي دانشجويان فعاليت مي كند. او كه خود در آلمان رشته ادبيات اين كشور را پشت سر گذاشته است اين روزها در مدارس مهاجران افغان در مشهد به تدريس مي پردازد.
بديعي در پاسخ به سوال گزارشگر كيهان در خصوص موانع تحصيلي موجود در راه افغان هاي مقيم ايران مي گويد: پيش از هرچيزي بايد از دستور رهبر انقلاب نهايت سپاس و تشكر را داشته باشم. چرا كه ايشان هميشه نهايت لطف و عنايت را نسبت به مهاجران داشته اند. اما در حوزه مشكلات مهاجران افغان مي توان گفت كم و بيش اين مشكلات همچنان باقي است و متاسفانه افغان ها در ايران داراي محدوديت هاي تحصيلي هستند و هزينه هاي تحصيلي مانع از ادامه تحصيل بسياري از افغان ها مي شود. وي تصريح مي كند: مهاجران افغان مي توانند پتانسيل خوبي براي افغانستان باشند و اگر در ايران به تحصيلات خود ادامه داده و دست پر به افغانستان بازگردند مي توانند در افغانستان تاثيرگذار باشند. قطعا ايران و افغانستان فرهنگ مشتركي دارند و يكي از راه هاي سرمايه گذاري در افغانستان سرمايه گذاري روي مهاجران اين كشور است.
بديعي ادامه مي دهد: متاسفانه مدارس خودگردان موجود در ايران نيز نواقص زيادي دارند و كمبودهاي فرهنگي و مشكلات بسياري در اين مدارس مشهود است، ولي هستند نفراتي كه به دليل شدت علاقه مندي به ادامه تحصيل به اين مدارس مراجعه مي كنند. محدوديت كارت هاي شناسايي، محدوديت مكاني مدارس، جدا كردن مهاجران از ديگر دانش آموزان و يا حذف از مدارس به دليل مشكلات مادي از جمله مشكلات دانش آموزان مهاجر افغان در كشور است.
اين عضو انجمن هاي دانشجويي افغان هاي مقيم ايران بيان مي كند: براي حل مشكلات تحصيلي افغان ها در ايران با مسئولان صحبت كرده ايم و آنها در پاسخ مي گويند بايد قوانين مهاجرت رعايت شود و به نظر مي رسد با قانون در اين مورد خشك برخورد مي شود. ما دوست داريم با مهاجران افغان در ايران آرمان گرايانه برخورد شود و به چشم باز و دردسر به آنها نگاه نكنند تا اين نفرات در بازگشت به افغانستان نقش سفيران ايران در افغانستان را ايفا كنند.
بديعي خاطرنشان مي كند: «بهترين راه براي نفوذ فرهنگي و معنوي ايران در افغانستان همين پديده تحصيل افغان ها است. به طور مثال اگر در يك دوره پنج ساله ايران 50 الي 60 هزار متخصص در ميان افغان هاي مهاجر تربيت كند اين افغان هاي شيعه مي توانند در بازگشت خود به افغانستان تمامي مراكز تخصصي اين كشور را در دست بگيرند»
بدون شك جمله آغازين اين گزارش يعني آن بخش از بيانات حضرت آيت الله خامنه اي كه مي فرمايند؛ «هيچ كودك افغانستاني، حتي مهاجريني كه به صورت غيرقانوني و بي مدرك در ايران حضور دارند، نبايد از تحصيل باز بمانند و همه آنها بايد در مدارس ايراني ثبت نام شوند.» خود آشكارترين دستورالعمل براي اجرايي شدن توسط مسئولان است. جايي كه رهبر معظم انقلاب همچون گذشته با ديدگاهي روشن نسبت به اين موضوع واكنش نشان داده اند. با بررسي جوانب مختلف لزوم تحصيل افغان هاي مقيم كشورمان و با توجه به دستور رهبر انقلاب به نظر مي رسد مسئولان مربوطه اين بار بايد با عزمي بيش تر نسبت به گذشته در جهت حل مشكلات موجود در اين زمينه اقدام كنند.
