دولتمداری شایسته

تماس با ما

نشر توسط:Mohammad foroughi درباره : اخبار , سیاسی - امنیتی ,
Views 148 تاریخ : شنبه 01 آبان 1395 نظرات (0)

۱- آنچه که امروز در میان برخی از افراد و حلقات، به عنوان عبور از رهبران سنتی و انتقال به رهبری نسل نو مطرح شده، انحراف از مسیر یک مبارزه 50 ساله است.

۲- انتقال رهبری از یک نسلی به نسلی، سازوکار خاص فکری، سیاسی، اجتماعی و تشکیلاتی خود را لازم دارد و صرفا با ادعا و شعار و یک شبه و از خارج یک سازمان، این انتقال صورت نمی گیرد.

۳- رهبران ما هم باید خود را مبرا از نقد و عیب نپندارند. امروز شرایط دیگرگون شده و باید نیاز زمان و جایگاه نسل بیدار، روشن و تحصیل یافته امروز را درک کرد.

۴- آن جوانی که تا دیروز در زیر منبر شما شعار می داد و تکبیر می گفت، امروز مدرک دکترا در دست، به کرسی استادی پوهنتون تکیه زده و صاحب قلم، اندیشه، تجربه، دانش و تکنالوژی معاصر شده، باید سخن او را شنید و از طرح و ابتکار او بهره گرفت و به او زمینه داد که در مدیریت و رهبری جامعه سهم باشند.

۵- دلسوزانه یادآوری می کنم که همگی باید دست از خودزنی برداریم. هیچ کس نمی تواند جای کسی دیگر را پر و یا خالی کند. هر شخص و شخصیتی جایگاه و نقش خاص خود را دارد.

۶- ما نباید امروز بین نسل های مردم خود، دیوار بی اعتمادی ایجاد کنیم، بلکه مسئولیت مهم ما پیوند دادن و متصل ساختن نسل ها و انتقال تجربیات به یکدیگر و تداوم حلقات به هم پیوسته یک مبارزه ملی و انسانی و ایجاد همبستگی و همگرایی است.